Doğrusu ben bazı yerleri gezip geri döndüğümde, kurulan güzel bir sofrayı yarım bırakıp kalkmış duygusuna kapılıyorum.
Ya da güzel bir tabloyu galeride bırakıp gitmek gibi…
XXXXXXX
Kuzey Ege’ye ne zaman gelip geri dönsem tam da bu duygular sarıyor dört yanımı!
Yunan müziği eşliğinde gezdiğim, Foça, Bozcaada, Asos, Ayvalık, Cunda, Altınoluk, Dikili, Adapete, Yeşilyurt bende hep aynı yarım bırakılmışlık duygusu bırakıyor, geriye döndüğümde…
Bir parçam Foça’da yaşasın istiyorum, öbür parçam Asos’ta tur atsın!
Beynim Ayvalık’ta kalsa, bacaklarım Dikili’de dolaşsa diyorum!
Küçükkuyu’da balık yerken, Cunda’nın o taş binalarında gezsin gözlerim istiyorum.
XXXXXXX
Sosyal medyada aynı sayfayı paylaştıklarım biliyor, hafta sonu İşadamı arkadaşım Hasan Hayırlı ile birlikte Edremit Körfezi’ndeydik.
Hasan Hayırlı, Kumla’dan Altınoluk’a transfer çalışmalarını sürdürürken, ben yaz bitiminin son günlerini göreyim istedim.
Gördüm ki, sonbaharın hüznü Marmara’dan Kuzey Ege’ye doğru uzanmış…
O hüzün henüz Bodrum ve Antalya civarına ulaşmamış olsa da, Körfez kıyıları mahzun ve durgun artık!
Deniz kıyısında tek tük insanlar güneşleniyor.
Suya girenlerin sayısı, güneşin solgun ışığından yararlananlardan daha az…
Oysa bir ay önce iğne atsan yere düşmeyecek kadar kalabalıktı buralar…
Bir hasır serecek yer bulanlar kendini şanslı sayıyordu.
Şimdi sadece yerleşikler tarafından kullanılıyor koca sahil…
Az sonra bir kısmı insan daha kalkacak güneşin sofrasından…
XXXXXXX
Ancak, kalabalıktan hoşlanmayanlar için tam da Kuzey Ege zamanı…
Yakıcı olmasa da güneş ışıkları, orta yaş üzerindekilerin kemiklerini ısıtıyor!
Kumlar üzerine otağ kurmuş ekipler siyaset konuşuyorlar, ağırlıklı olarak Sözcü gazetesinin manşetlerinden esinlenerek…
Kalanlar için yüzler artık daha tanıdık!
XXXXXXX
Yine de Kuzey Ege’de suyun en sıcak olduğu anlar!
Dışarıdaki rüzgar hafif ürperti yaratsa da denizin içinde keyifle kulaç atıyor suyu sevenler…
Ne insan kalabalığı yoruyor bulunanları, ne de güneşin kavuruculuğu yıldırıyor sahilde oturanları…
XXXXXXX
Her mevsim güzeldir Kuzey Ege…
Tıpkı öteki deniz kıyıları gibi…
Ancak Edremit Körfezi bir başkadır her daim…
Kaz Dağları bütün heybetiyle ya arkanızda yer alır ya karşınızda…
Ona nereden bakarsanız bakın güzeldir, haşmetlidir, yeşildir, bunca işgale karşın boyun eğmemiştir!
XXXXX
Bilinen sözdür ama kalbimin Ege’de kaldığını bilerek, bir başka güzelliğe doğru yol aldım.
Vardım yine Keşiş Dağı’nın eteğine…
Selam sana Eyy Aziz Bursa!
