Nilüfer Belediyesi 2015’i Aziz Nesin yılı ilan etti.
Bu ülkenin yetiştirdiği en değerli, en önemli düşün adamlarından biri olan Aziz Nesin için çeşitli etkinlikler düzenliyor Belediye…
Kişisel olarak tanımaktan büyük onur duyduğum bu büyük yazarın en son iki cilt tutan anılarını okuyup bitirdim.
“Yol, Böyle Gelmiş Böyle Gitmez” adını taşıyan anılar Aziz Nesin’in çocukluğundan başlıyor.
********
İki cilt tutan çocukluk ve ilk gençlik anılarında aktaracak o kadar çok şey var ki!
Bir dönem Bursa’da sürgün yaşamı da geçiren Aziz Nesin’in çocukluk anıları içinde Bursa ile ilgili bir bölüm de var.
********
DEFİNECİLERİN İKİNCİ ADRESİ BURSA
Büyükşehir Belediye Başkanı Recep Altepe’nin her fırsatta vurguladığı gibi Bursa bir müze kent…
Yer altında ve yer üstünde tarihsel ve kültürel birçok zenginlik barındırıyor.
Hemen her köşede geçmiş uygarlıklarının izini görmek mümkün…
Bu zenginlik sadece arkeologları veya tarih meraklılarını ilgilendirmiyor.
Define arayanların da ilgisini çekiyor.
*******
Bursa’nın dört bir yanında define arayanların kaçak kazılar yaptığını bu kentte yaşayan hemen herkes biliyor.
Ne bulurlar, nasıl sonuç alırlar, nasıl yaparlar ayrıntılı olarak bilinmez.
Ancak bir ölüm olayı veya kaza olursa, kamuoyuna yansır durum…
Örneğin Haziran ayında kazılan 15 metrelik çukura düşerek bir kişi öldü.
Bir kaç gün önce de Keles’te kazı yapan iki kişi dinamit patlaması sonucu yaşamını feci bir şekilde yitirdi.
Basına yansıyan haber şöyleydi:
“7 arkadaş Keles ilçesine bağlı Gelemiç Köyü Kızılcıklı Dere Kanyonu’na gitti. Ormanlık ve yamaçlık alanda yaklaşık 10 kilometre yürüyen defineciler, kayanın altına yerleştirdikleri dinamiti kontrolsüz şekilde patlattı. Kayalar yerinden oynayınca Ayhan Akbulut (38) ve İbrahim Güder (32) olay yerinde hayatını kaybetti.”
AZİN NESİN’İN BABASI DA DEFİNECİYDİ
Denilecek ki, define arayanların başına gelenlerle Aziz Nesin’in ne gibi ilgisi var?
Durun anlatayım…
Aziz Nesin çocukluk anılarında babasının defineci olduğunu ayrıntılı bir şekilde aktarır.
O bölümü sizinle paylaşmak istiyorum:
“Bir mektup geldi babamdan. Bursa’dan göndermiş. Sevinçli haberler getiren mektubu ben okumuştum anneme. Yakında zengin oluyorduk. Çünkü, babamla arkadaşları, Bursa’da bir mağarada gömü bulmuşlardı, toprağın altından çok eski zaman paraları çıkarmışlardı. Yakında altınlar da çıkacaktık yerin altından. Babam, buldukları eski parları mektup kağıdının altına koymuş, kurşun kalemle kağıdı karalayınca alttaki paraların izleri kağıda çıkmıştı. Kağıda basılmış mühür gibi dört-beş tane eski zaman parasının izi, mektup kağıdının üstünde duruyordu. Demek çok yakında biz de zengin olacaktık.
Annem, mektuptaki müjdeye hiç sevinmedi. Çünkü, gömü bulunacağına inanmıyordu. Annem, babamdan buna benzer çok gömü müjdeleri almıştı. Babam yanımızda, başımızda bulunsa, az kazançlı da olsa belli bir işi olsa babamın, annem kolayca mutlu olabilirdi. Bulunan gömüye annem sevinmeyince, ben de sevinemiyordum. Mektuptaki para damgalarının bizde hiçbir olumlu etkisi olmadı.
Babamın ölümüne dek yıllarca süren defineciliğinde, eline geçen tek şey, bu bize gönderdiği mektup kağıdındaki eski para izleriydi. O paraların bir tekine sahip olamamıştı. Kendi anlattığına göre ya arkadaşları paraları alıp kaçmışlar ya da daha önceden yerini öğrendikleri gömüyü başkaları alıp savuşmuşlardı. Babam, definecilikten zengin olan eski arkadaşlarını sayardı boyuna. Bana kalırsa bütün bunların hepsi de, kendini iyice inandırdığı bir hayaldi. Babamın arkadaşları üzerindeki gözlemlerime göre, defineciliğin bir şiirli, bir büyülü, bir tatlı hayalcilik yanı vardır.
Sanırım babamı define arkasında koşturan da, defineye sahip olmaktan çok, kendisinin bile farkına varamadığı bu tatlı düş, bir şiirli çekicilikti.”
******
Aziz Nesin o anın sonunu şöyle bağlıyor:
“Babam, o define arayışından da, daha önceliklerde olduğu gibi eli de, cebi de boş dönmüştü eve.”
*******
Aziz Nesin’in babası yer altında define aradı yaşamı boyunca…
Aziz Nesin ise aydınlık, insan hakları, demokrasi ve hukuk aradı.
Ne babası bulabildi istediğini ne de Aziz Nesin!
