Bir günü de böyle geçirin lütfen!
Zaman zaman Bursa’nın arka sokaklarını dolaşırım.
Bazı sokak aralarından tarih fışkırır!
Ana yola bir adım ötededir geçmişin izlerini taşıyan o muhteşem binalar…
Tophane civarının tamamına yakını hep böyledir; orası zaten yaşayan müze…
Muradiye bir başkadır, sadece Murat Hüdavendigar türbesi değildir orayı zengin kılan…
Heykel’den Maksem’e çıkan yolun ister sağından çıkın yukarı ister solundan, mutlaka tarihin derinliklerinden süzülüp günümüze gelen bir taş, bir yapı, bir iz bulabilirsiniz!
*******
Avukat Dilek Çelebi, uzun yıllar ikamet ettiği Muradiye’deki Mavi Ev’den çıkıp Bademli’ye yerleşince, “Ben Bursa’dan taşındım” demişti.
“Ne yani burası Bursa değil mi?” diye sormuştum saf saf…
“Değil Yüksel’ciğim, bahçeye çık bak, bu yaşadığım yerin Bursa olduğuna dair bir işaret var mı?”
Yoktu gerçekten…
Bahçeli evler, ağaçlar, binalar, İstanbul gibi, Ankara gibi, Bolu gibi…
Sadece Bursa ile aynı gökyüzünü paylaşıyor Bademli veya öteki mahalle sakinleri…
Eklemişti dostum, “Bursa Emir Sultan ile Muradiye arasıdır” diye…
*******
Bursa’nın arka sokaklarında sadece saklı tarihi bulmazsınız; işgal edilmiş toprakların son temsilcileri olan ağaçlara da rastlarsınız…
Hem de erik, kiraz ve dut gibi meyve veren ağaçlara…
Ana yol, araç trafiğinden, gürültüden, koşturmacadan, bağırış, çağırıştan inlerken, hemen arka sokakta büyük bir huzura tanık olabilirsiniz.
Tek bir ağaç sessizce sizi orada bekliyor olabilir, geçmişte Yeşil Bursa doğasının izlerini taşıyarak…
Sırameşeler de öyle bir yer…
******
Yeni Dönem Gazetesi, Kutlucan Holding binamız, artık sadece ismi kalan Sırameşeler’de…
Ne meşe var ne de sıralanmış ağaçlar…
Zaman zaman aracımı yolun karşısında bırakırım.
Sonra Kükürtlü yolu ile Ankara asfaltı arasındaki arka sokaklarda keyifle tur atarım.
Ana yolun gürültüsüne inat; müthiş huzur var orada…
İnanmazsanız gidin bakın, az ilerde Telekom Lojmanlarının önünde küçük bir mısır tarlasına bile rastlayabilirsiniz.
*******
Bu yaz başlangıcında ana yoldan bile görünebilecek şekilde arka sokakta iki kiraz ağacı keşfettim, yalnız ve sahipsiz gibiydiler.
Kiraz ağaçlarının dalları yere eğilmiş, gelene geçene ikram ediyordu ürünlerinden…
Ne alan oldu o kirazlardan ne de sahiplenen…
Dalında kurudu o güzelim ürünler…
*******
Ana caddeler zamanın ruhuna yenilmiş olsa da, Bursa’nın arka sokakları hala dipdiri…
Araçla oradan geçip gitmeyi bir kenara bırakın, dalın içeriye, güzellikleri ve huzuru yaşayın!
Bir günü de böyle geçirin lütfen!
